Kwadrofonium – wystawa rzeźby

Prezentowana w Galerii Obecnej w Jaworznie, wystawa „Kwadrofonium”, została pomyślana jako wielowektorowe spojrzenie na działania twórcze o charakterze przestrzennym, różne co do formy, koncepcji i materii – spięte jednak formalną klamrą wspólnych korzeni Artystów, których drogi twórcze mają początek w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.

Przyjęte ograniczenie liczby uczestników i sugestia odniesienia do tytułowego „Kwadrofonium” nawiązuje do tradycyjnej techniki muzycznej, uznanej za jedną z najbardziej właściwych dla obioru pełnego dźwięku jako zjawiska przestrzennego, co pozwala nam interesować się tym zagadnieniem i traktować jako specyficznie podejście do rozmowy o współczesnych zjawiskach rzeźbiarskich i przestrzennych w ujęciu bardziej tradycyjnym.

Do udziału w wystawie zaproszeni zostali artyści rzeźbiarze, na co dzień związani z Wydziałem Rzeźby, którzy – z racji swych indywidualnych poszukiwań oraz specyfiki prowadzonej aktywności dydaktycznej – posiadają ukształtowany język rzeźbiarski i gruntowną znajomości szerokich możliwości wyrazu, jakie tkwią zarówno w preferowanej materii, jak i w formach obejmujących zarówno bryłę kameralną, małą formę rzeźbiarską relief, instalację czy działania oscylujące na pograniczu graficzno-przestrzennym, również malarskim. Zróżnicowaną dynamikę form, bogactwo użytych materii, rozpiętość skali, łączy pewien czytelny zwornik, jakim jest graficzny pomost, dyscyplinujący obiekty i nadający im pewną powściągliwość, właściwą dla działań konceptualnych. Kierunek ten, choć nie jest nowy, nasyca prace rzeźbiarskie wyrazistością, oszczędnością ekspresyjności formy, pozwalający niekiedy minimalistycznie przesączać ukryte sensy i znaczenia. Tak ujęte formy, obok estetycznych walorów właściwych również wybranej materii, wydają się zapraszać współczesnego odbiorcę do czytania dzieła, poznania jego języka a tym samym autorskiego przekazu.

Możemy więc dostrzec w prezentowanych pracach różnorodne źródła inspiracji, motywy zaczerpnięte z indywidualnych doświadczeń i fascynacji, które pojawiły się na drodze artystycznej uczestników wystawy, a które sprzyjały ewolucji i krystalizowaniu się ich rzeźbiarskiego języka. Niewątpliwie ważne są tu kulturowe korzenie, zamknięte w tworzywach, w ich rozpoznaniu i pogłębieniu warsztatowym, w tradycyjnym i nieco eksperymentalnym ujęciu. Będzie to kamień poddany geometryzująco-biologicznym transformacjom, posiadający niezmiennie archetypiczne konotacje lecz niezwykle otwarty na nowe sformułowania w sztuce. Również tradycyjne drewno; plastyczne i silne konstrukcyjnie, poddane technicznym przekształceniom, ukryte w kamuflażu kryjącej powłoki otwiera się na subtelną grę światłocieniową, w nowym strukturalnym ujęciu. Wśród prac pojawia się również metal, użyty nieco niekonwencjonalnie, w sposób kreacyjny w bezpośrednim manualnym geście, pozwala uwydatnić mięsistość surowej materii, in crudo eksponując walory mu przynależne, „zawieszony” niejako pomiędzy przypadkiem i kreacją. Także papier, jakby z innego gatunku, nie do końca usankcjonowany brakiem rzeźbiarskiego rodowodu, z jego zgrzebnością, prowadzony w poetyce syntetycznych, pozwala zbudować świat poetyckiej wyobraźni, wynikający ze świadomych ograniczeń.

Równie ciekawe są ideowe odniesienia, w tym do społecznych zjawisk; izolacji i ograniczeń. Tworzą one silne przesłania wynikające z systemowych zagrożeń, potrzebie wyzwolenia i obrony przed uprzedmiotowieniem człowieka. Będą wśród nich zarówno formy witrażowych dłoni wplecionych w metalową więzienną kratę czy monoformy usiłujące przez wewnętrzne zróżnicowanie przełamać system powtarzalności i policzalności sensualnością wybranych epizodów. Nie mogło również zabraknąć nawiązania do bezprecedensowej izolacji z ostatnich dwóch lat.

Spotkania z tymi dziełami są ćwiczeniem nad odkrywaniem wewnętrznej prawdy dzieła. Bogate konteksty przy oszczędności formy nadal posiadają siłę emocjonalnego i intelektualnego oddziaływania. Uważny odbiorca, mam nadzieję, dostrzeże otwierająca się przestrzeń …interpretacji.

Ewa Janus

Artystami prezentującymi swoje prace na wystawie „Kwadrofonioum” są pedagodzy Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie:

  • dr Marcin Nosko, kierownik Pracowni Rzeźby w Kamieniu
  • Andrzej Dromert, asystent w Pracowni Rzeźby w Kamieniu
  • dr Sławomir Biernat, kierownik Pracowni Małej Formy Rzeźbiarskiej i Medalierstwa
  • dr hab. Ewa Janus, prof. ASP kierownik Pracowni Rzeźby II

Prace będzie można oglądać do 20 października.

Do pobrania:
KATALOG WYSTAWY

kwadrofonium_plakat
Udostępnij